دیفنوکسیلات نوعی داروی ضد اسهال است که با کاهش فعالیت های روده باعث متوقف شدن اسهال می شود . از این دارو نباید برای درمان اسهال در کودکان زیر 2 سال استفاده شود . دیفنوکسیلات به صورت قرص و شربت تولید می شود و معمولا 4 بار در روز مصرف می شود . در هر صورت میزان و نحوه مصرف هر دارویی توسط پزشک مشخص می شود .

معمولا 48 ساعت بعد از مصرف دیفنوکسیلات ، باید اسهال شما درمان شده باشد . در صورتی که بعد از 3 روز از مصرف این دارو ، اسهال شما درمان نشده باشد بایدئ به پزشک مراجعه کنید .

توجه : دیفنوکسیلات از مشتقات تریاک است و شدیدا می تواند باعث عادت و اعتیاد شود . به هیچ عنوان این دارو را بیشتر از تجویز پزشک و به مدت طولانی مصرف نکنید . معمولا به قرص های دیفنوکسیلات ، آتروپین نیز اضافه می شود تا از برخی از عوارض جانبی این دارو جلوگیری کند .

قبل از تجویز دیفنوکسیلات ، برای اطمینان از اینکه این دارو برای شما بی خطر است ، در صورتی که هر یک از مشکلات زیر را دارید به پزشک خود اطلاع دهید :

    اگر به دیفنوکسیلات حساسیت دارید

    اگر دچار زردی پوست و چشم هستید و یا هپاتیت دارید

    اگر دچار اسهال خونی همراه با تب هستید / اسهال همراه با درد شدید شکم

    در صورتی که آنتی بیوتیک مصرف میکنید . یکی از عوارض جانبی آنتی بیوتیک ها ، اسهال است . آنتی بیوتیک هایی مانند : آزیترومایسین ، داکسی سایکلین و …

    در صورت ابتلا به سندرم داون

    در صورتی که دچار زخم روده بزرگ هستید

    اگر هرگونه بیماری کلیوی و کبدی دارید

    در صورتی که باردار هستید و یا قصد حاملگی دارید

    در صورتی که در دوران شیردهی هستید و به نوزاد خود شیر می دهید

    در صورتی که هرگونه عمل جراحی در پیش دارید

    اگر هرگونه عمل دندانپزشکی در پیش دارید

توجه : دیفنوکسیلات می تواند باعث خواب الودگی و اختلال در تمرکز شود ، بعد از مصرف این دارو ، از رانندگی و کارهایی که به تمرکز حواس بالا نیاز دارند خودداری کنید .

در صورت فراموش کردن مصرف دیفنوکسیلات چه کنم ؟

در صورتی که مصرف یک وعده از داروی خود  را فراموش کرده اید ، به محض یاداوری داروی خود را مصرف کنید و دوز بعدی را به تناسب زمانی به تعویق بیاندازید . در صورتی که به زمان مصرف بعدی بسیار نزدیک هستید ، دوز فراموش شده را رها کنید .

در صورت مصرف بیش از حد دیفنوکسیلات چه کنم ؟

در صورتی که به اشتباه و یا به قصد خودکشی با دیفنوکسیلات ، مقدار زیادی از این دارو مصرف کرده اید ، سریعا با اورژانس تماس بگیرید . اوردوز و مسمومیت با این دارو می تواند عوارض جانبی شدید و گاهی مرگ در پی داشته باشد . خودکشی نمایشی با این دارو ، روش مناسبی برای جلب توجه دیگران نیست .

عوارض جانبی دیفنوکسیلات

مصرف این دارو ، مانند سایر داروها می تواند عوارض جانبی در پی داشته باشد . شما ممکن است هیچکدام از این عوارض را تجربه نکنید و یا چندین عارضه به صورت همزمان در شما بروز کند . پزشک شما به این دلیل این دارو را برایتان تجویز کرده است زیرا اعتقاد دارد فواید مصرف دیفنوکسیلات بیشتر از عوارض جانبی آن است .  در صورتی که با مصرف این دارو هرگونه نشانه ای از حساسیت در خود مشاهده کردید سریعا به پزشک مراجعه کنید . علائم الرژی به این دارو می تواند شامل این موارد باشد » خارش و قرمز شدن چشم ها ، آبریزش بینی ، تنگی نفس ، خشکی دهان و گلو ، تورم لب و زبان و …

برخی از عوارض جانبی دیفنوکسیلات عبارتنداز :

     تهوع و استفراغ / کاهش اشتها / نفخ شکم / گاز معده/ سوزش سردل / شکم درد

    سردرد / گیجی / مشکل خحفظ تعادل / سیاهی رفتن چشم / تغییر خلق و خو

    خستگی / بیحالی / کمبود انرژی در طول روز /

    بی حسی در دست ها و پاها / سوزن سوزن شدن / مورمور شدن / گزگز کردن

    کاهش ادرار / قطره قطره شدن ادرار / تکرر ادرار

    تورم در اعضاء بدن مانند دست ها / پاها / دورشکم / غبغب / صورت / پف کردن پلک و زیر چشم

    مشکل در بلعیدن و قورت دادن غذا / تنگی نفس / خس خس کردن سینه

    افزایش ضربان قلب / درد قفسه سینه

    و…

تداخل دارویی دیفنوکسیلات

این دارو می تواند با برخی از داروهایی که در حال مصرف کردن هستید تداخل ایجاد کرده و باعث بروز عوارض جانبی ناخواسته شود . ممکن است با تغییر ساعات مصرف داروها بتوان از برخی از این تداخلات جلوگیری کرد . برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید و در زمان تجویز دارو ، تمام داروهایی که در حال مصرف کردن هستید را به پزشک خود گزارش دهید .

برخی از داروهایی که با دیفنوکسیلات تداخل دارند عبارتنداز :

دارو     در صورتی با دیفنوکسیلات مصرف شود

آسپرومازین      خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

استازولامید     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آگوملاتین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آلفنتانیل     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آلی ممازین     آلی ممازین ممکن است فعالیت های تخریبی دیفنکسیلات را افزایش دهد.

Allopregnanolone     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

متادون     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

الپرازولام     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آلویموپان     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آمیلوراید     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آمی تریپتیلین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

کلرید آمونیوم     آمونیوم کلرید ممکن است میزان دفع دیفنکسیلات را افزایش دهد که می تواند موجب کاهش سطح سرمی و به طور بالقوه کاهش اثر بخشی شود.

آمیبروبیتال     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آموکساپین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آمپروزید     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آمفتامین     آمفتامین ممکن است فعالیت های ضد درد دیفنکسیلات را افزایش دهد.

آریپیپرازول     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آرتیکایین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آتراکوریوم بسیلات     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آتروپین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

آزلاستین     دیفنکسیلات ممکن است فعالیت های افسردگی سیستم عصبی مرکزی (افسردگی CNS) را افزایش دهد.

باکوفن     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

پاریتال     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

بنزوکائین     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.

الکل     خطر یا شدت عوارض جانبی افزایش می یابد.